Piotr to Petersburg, Leningrad, Piotrogród

Peter jest miastem nad Newą, trzykrotnie zmieniającym swoje obliczetytuł. Założony w 1703 roku przez Piotra I, stał się St. Petersburg. Cesarz rosyjski nazwał go po apostole Piotrze. Jest jeszcze inna wersja: Peter Przez jakiś czas żyłem w holenderskim Sint-Petersburgu. Na cześć niego nazwał swoje miasto.

Fundacja

Peter jest miastem, które kiedyś było reprezentowanemała forteca. W XVIII wieku od cytadeli rozpoczęto budowę każdej osady: konieczne było stworzenie niezawodnych fortyfikacji od wrogów. Według legendy pierwszy kamień został złożony przez samego Piotra I w maju 1703 r. Na wyspie Hare, położonej w pobliżu Zatoki Fińskiej. Peter jest miastem zbudowanym na ludzkich kościach. Przynajmniej tak wielu historyków.

Aby zbudować nowe miasto zostały przyciągniętepracownicy cywilni. Pracowali głównie nad osuszaniem mokradeł. Wielu zagranicznych inżynierów, którzy kontrolowali budowę budynków, przybyło do Rosji. Jednak większość prac wykonali murarze z całej Rosji. Piotr I od czasu do czasu wydawał różne dekrety, które przyczyniły się do przyspieszonego procesu wznoszenia miasta. Zabronił więc używania kamienia w budowie jakichkolwiek budowli w całym kraju. Współczesnemu człowiekowi trudno jest wyobrazić sobie, jak ciężko pracowali robotnicy XVIII wieku. Oczywiście nie było żadnego niezbędnego sprzętu, a Peter starał się jak najszybciej zbudować nowe miasto.

Pierwsi mieszkańcy

Peter jest miastem, które w pierwszej połowieWiek XVIII zamieszkiwali głównie żołnierze i marynarze. Były niezbędne do ochrony terytorium. Chłopów i rzemieślników z innych regionów przywieziono tu przymusowo. Peter (St. Petersburg) stał się stolicą w 1712 roku. Potem osiadł dwór królewski. Stolica nad Newą była przez dwa stulecia. Aż do rewolucji 1918 r. Wtedy w Petersburgu (SPB) wydarzyło się dość ważne dla całej historii wydarzenia.

Atrakcje

W czasach radzieckich w historii miasta powiedzpóźniej. Wcześniej warto wspomnieć o tym, co zostało zrobione w czasach carskich. Peter to miasto, które często nazywa się kulturową stolicą. I to nie jest przypadkowe. Istnieje wiele zabytków, unikalnych zabytków. Peter to miasto, które w zaskakujący sposób łączy kulturę rosyjską i zachodnią. Pierwsze pałace, które później stały się własnością kultury, zaczęły pojawiać się już w pierwszej połowie XVIII wieku. Następnie zbudowano słynne pałace. Budynki te powstały zgodnie z projektami I. Matarnoviego, D. Trezina.

Historia Ermitażu rozpoczyna się w 1764 roku. Nazwa atrakcji ma francuskie korzenie. "Hermitage" w tłumaczeniu z języka Waltera oznacza "chatka pustelni". Istnieje ponad 250 lat. Ze swojej długiej historii Hermitage stał się jednym z najbardziej znanych muzeów na świecie. Co roku odwiedzają go turyści z całego świata.

W 1825 r. Na Placu Senackim w PoznaniuW Petersburgu miało miejsce wydarzenie, które wpłynęło na przebieg rosyjskiej historii. Tutaj miało miejsce powstanie dekabrystów, które służyło jako zniesienie pańszczyzny. Jest wiele znaczących dat w historii Petersburga. Nie sposób opowiedzieć o wszystkich zabytkach kultury i historii w ramach jednego artykułu - wiele prac poświęconych temu tematowi poświęconych jest dokumentom. Pokrótce opiszmy wpływ rewolucji lutowej na status miasta.

Piotrogród

Peter stracił status stolicy po rewolucji. Został jednak przemianowany wcześniej. Pierwsza wojna światowa miała silny wpływ na losy miasta. W 1914 r. Nastroje antyniemieckie były tak silne, że Mikołaj postanowił zmienić nazwę miasta. Tak więc stolicą imperium rosyjskiego stał się Piotrogród. W 1917 r. Wystąpiły problemy z zaopatrzeniem, pojawiły się kolejki w sklepach spożywczych. W lutym abdykował Mikołaj II. Rozpoczęło się tworzenie Rządu Tymczasowego. Już w listopadzie 1917 r. Władza przeszła na bolszewików. Utworzono Rosyjską Republikę Radziecką.

Leningrad

Peter stracił status stolicy w marcu 1918 roku. Po śmierci Lenina została przemianowana na Leningrad. Po rewolucji znacznie zmniejszyła się populacja miasta. W 1920 r. Żyło niewiele ponad siedemset tysięcy osób. Większość mieszkańców osiedli robotniczych zbliżyła się do centrum. W latach dwudziestych rozpoczęto budownictwo mieszkaniowe w Leningradzie.

W pierwszej dekadzie sowieckiejObszar został wyposażony w wyspy Krestovsky i Elagin. W 1930 roku rozpoczęła się budowa stadionu Kirowa. Wkrótce przydzielono nowe jednostki administracyjne. W 1937 r. Opracowano plan ogólny dla Leningradu, który przewidywał jego rozwój na południu. W 1932 r. Otwarto lotnisko Pulkovo.

Petersburg podczas II wojny światowej

Ponad ćwierć wieku temu miasto powróciłodawna nazwa. Jednak to, co miał w czasach radzieckich, nigdy nie zostanie zapomniane. Najtragiczniejsze strony w historii Petersburga spadły w czasach, gdy nazywano go Leningradem.

Przejęcie miasta nad Newą przez niemieckie dowództwo umożliwiłoby osiągnięcie ważnych celów strategicznych. Mianowicie:

• Opanuj ekonomiczną bazę ZSRR.
• Zdobądź Baltic Navy.
• Aby skonsolidować zasadę na Morzu Bałtyckim.

Oficjalnie początek oblężenia Leningradu wynosi 8Wrzesień 1941. Tego dnia przerwano komunikację lądową z miastem. Mieszkańcy Leningradu nie mogli go opuścić. Utracono także komunikację kolejową. Oprócz ludności rdzennej w mieście było około 300 000 uchodźców z państw bałtyckich i sąsiednich regionów. To znacznie skomplikowało sytuację.

W październiku 1941 r. Głód rozpoczął się w Leningradzie. Początkowo wyrażał się w przypadkach utraty przytomności na ulicy, a następnie w masowym wyczerpaniu mieszkańców. Dostawy żywności do dostarczenia do miasta mogłyby odbywać się wyłącznie drogą lotniczą. Przemieszczanie się przez jezioro Ładoga odbywało się tylko wtedy, gdy nadchodziły silne mrozy. Blokada Leningradu została całkowicie zerwana w 1944 roku. Wielu zubożałych mieszkańców, którzy zostali wywiezieni z miasta, nie dało się uratować.

Zwrot historycznej nazwy

Leningrad przestał być wezwanyoficjalne dokumenty w 1991 roku. Następnie odbyło się referendum i okazało się, że ponad połowa mieszkańców uważa, że ​​ich rodzinne miasto musi zwrócić historyczną nazwę. W latach dziewięćdziesiątych i na początku XXI wieku w Petersburgu wiele zabytków zostało zainstalowanych i odrestaurowanych. W tym Pałac Konstantinowski i Zbawiciel na rozlanej krwi. W maju 1991 r. Pierwsza kościelna nabożeństwo odbyło się w katedrze w Kazaniu przez niemal cały okres sowiecki.

Obecnie ponad pięć milionów ludzi żyje w kulturalnej stolicy. Jest to drugie co do wielkości miasto w kraju i czwarte w Europie.