Były minister sprawiedliwości Federacji Rosyjskiej Kovalev Valentin: biografia, kariera
Kovalyov Valentin jest państwemDoradca ds. Sprawiedliwości Rosji, czczony prawnik Federacji Rosyjskiej, wiceprzewodniczący Zgromadzenia Parlamentarnego Współpracy Gospodarczej Państw Morza Czarnego, akademik Międzynarodowej Akademii Słowiańskiej.
Dzieciństwo i młodość
Kovalev Valentin Aleksiejewicz urodził siędziesiątego stycznia 1944 r. w Dniepropietrowsku. Jego ojciec nazywał się Kovalev Alexei, matka - Kovaleva Polina. Wszyscy oni byli zwykłymi robotnikami, a syn z młodzieńca interesował się jurysprudencją.
Valentin Kovalev ukończył wydział prawa na Moskiewskim Uniwersytecie Państwowym w 1973 roku. W 1975 r. Ukończył studia podyplomowe, rok później obronił kandydata, aw 1986 r. I rozprawę doktorską. Również u jego boku znajduje się Harvard Graduate School of Public Administration.
Zaczął pracować w hucie w wieku czternastu lat. Służy w armii i Ministerstwie Spraw Wewnętrznych, ma rangę pułkownika służby wewnętrznej.
Działalność dydaktyczna
W latach 1976-1986 zajmował się pracą naukową idziałalność dydaktyczna w Akademii Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Związku Radzieckiego. W latach 1986-1991 pełnił funkcję profesora Wyższej Szkoły Prawa. W latach 1991-1993 był profesorem w Instytucie Prawnym Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Federacji Rosyjskiej. W 1992 r. Został mianowany dyrektorem naczelnym Centrum Prawnego Międzynarodowego i Bezpieczeństwa Narodowego. Był na tym stanowisku do 1993 roku. Był w partii do sierpnia 1991 roku.
Pierwsze kroki w polityce
12 grudnia 1993 roku został wybranyposeł do Dumy Państwowej okręgu federalnego na liście partii komunistycznej (wydanie czternaste). Był w frakcji Partii Komunistycznej. W dniu 17 lutego 1994 r. Valentin Kowalewski został jednym z czterech zastępców przewodniczącego Dumy Państwowej.
W grudniu 1994 rstaje się szefem sztabu Dumy Państwowej w sprawie sytuacji, która wiązała się z konfliktami zbrojnymi w Czeczenii. Był także członkiem Komisji Obserwacyjnej w procesie negocjacji z Czeczeńską Republiką. Pod koniec tego samego miesiąca został mianowany przewodniczącym Komisji Praw Człowieka w tej republice. Jego zastępcą był S. Kovalev (imiennik), który był wówczas w Czeczenii.
Ten ostatni zawsze nalegał na koniecznośćobecność regularnych oddziałów na terytorium tej republiki. Stwierdził, że komisja nie ma faktów o naruszeniu praw czeczeńskich obywateli przez rosyjskich żołnierzy. Wielokrotnie zwracał uwagę opinii publicznej na łamanie praw rosyjskiej ludności w Czeczenii. Valentine miała kilka innych opinii na temat sytuacji i nalegała na wycofanie wojsk.
Minister
5 stycznia 1995 r. Został mianowany KovalevMinister Sprawiedliwości Federacji Rosyjskiej. Premierem był wtedy V. Czernomyrdin. 10 stycznia 1995 r. Został wydalony z frakcji Partii Komunistycznej, motywując go do włączenia do "anty-ludowego rządu". 14 sierpnia następnego roku Kowaliow Valentin ponownie został ministrem sprawiedliwości. 26 grudnia 1996 r., Na mocy dekretu B. Jelcyna, został potwierdzony jako członek Komisji Międzyresortowej Federacji Rosyjskiej ds. Rady Europy.
W marcu 1997 rzostaje członkiem komisji ds. problemów Czeczeńskiej Republiki. Dwudziestego trzeciego lipca tego samego roku został usunięty ze składu tej komisji. W karierze politycznej to wydarzenie nie miało wpływu, a on zachował stanowisko Ministra Sprawiedliwości w zreorganizowanym rządzie.
Skandal i rezygnacja
16 kwietnia 1997 r., Valentin Kovalev,którego biografia jest nierozerwalnie związana z polityką, stała się członkiem Komisji ds. interakcji państw i organów wykonawczych podmiotów rosyjskich w zakresie prowadzenia reorganizacji prawnej.
W czerwcu tego samego roku gazeta "Ściśle tajna"opublikował artykuł L. Kislinskaya pod tytułem "Minister jest nagi". Zaprezentowano nagranie taśmy wideo zarejestrowane w saunie, kontrolowanej przez grupę przestępczą Solntsevo. Spotkania Kovaleva z dziewczynami o łatwej cnocie były odbiciem ujęć. Dziennikarz twierdził, że podczas poszukiwań bankier A. Angeliewicz znalazł kasetę z kompromitującymi dowodami. Ten ostatni był ekonomicznym doradcą Kowaliowa.
Po opublikowaniu artykułuChernomyrdin odwołał Valentine Alekseevich z podróży za granicę. 21 czerwca 1997 r. Kovalev Valentin, którego fotografia została przedstawiona w tym artykule, skierował petycję do prezydenta, aby czasowo zwolnić go z obowiązków ministra. 25 czerwca Borys Jelcyn złożył wniosek. 2 lipca Kowaliow został zwolniony ze stanowiska, a 20 lipca przestał być członkiem Rady Bezpieczeństwa.
Kontynuacja kariery
W 1999 r. Kowaliow został mianowany szefemSpecjalista Gildii Prawników Federacji Rosyjskiej. W lutym tego samego roku zorganizował Obywatelskie Towarzystwo Solidarności. Obejmował partię samego Kovaleva, RPSD (A. Yakovlev) oraz około pięćdziesięciu związków i organizacji. Według Valentine'a celem "Solidarności obywatelskiej" były wybory prezydenckie i parlamentarne.
Aresztowanie
W dniu 3 lutego 1999 r. Były minister sprawiedliwościValentin Kowaliow został aresztowany. Został oskarżony o defraudację środków budżetowych. Okazało się, że był pierwszym milionerem w kraju, chociaż nigdy nie prowadził interesów. Po pewnym czasie sprzymierzeniec Kowalewy, prezydent "Montazhsbank" A. Angelevich został aresztowany. Został oskarżony o transakcje finansowe i pranie pieniędzy z Kowaliowem.
Dochodzenie wykazało, że były minister kupiłduża posiadłość w elitarnej wiosce Sukhanovo (przedmieścia Moskwy). Jego cena wynosi około sześciuset tysięcy dolarów. Na rachunkach Kowalewa znaleziono dwieście pięćdziesiąt pięć tysięcy dolarów w jednym banku i sto sześćdziesiąt w drugim. Fundusze nie zostały zadeklarowane. Ponadto, wiosną 1998 r. Przeszukano mieszkanie Valentina i skonfiskowano pistolet z nabojami (niezarejestrowanymi). Później okazało się, że broń była nagrodą - przedstawił ją generał Starowoitow (dyrektor FAPSI).
Trybunał
Czwarty lutego, dziewięćdziesiątego dziewiątego rokuKowaliow zdecydował się na strajk głodowy, domagając się przeniesienia z więzienia Butyrskaja do Lefortowa. Został jednak przeniesiony do Matrosskaya Tishina. W styczniu następnego roku, aby zapoznać oskarżonego z czterdziestoma tomami sprawy karnej, przedłużono okres jego tymczasowego aresztowania.
Były minister powiedział, że był poddawany częstym biciu, przemocy fizycznej i moralnej. W dniu 3 kwietnia 2000 roku został zwolniony z powodu nieuznania więźnia Lefortovo.
W sierpniu tego samego roku prokuratura przygotowała sięakt oskarżenia, a sprawa Kovaleva została postawiona przed sądem. W październiku 2000 r. Polityk przesłał prokuratorowi generalnemu kraju Ustinov materiały dotyczące działalności niektórych urzędników. A w lutym 2001 r. Kowaliow złożył pozew o ochronę honoru i godności, co zostało spełnione. W dniu 27 lutego sąd oddalił wniosek o przekazanie sprawy Kovaleva z powodu dodatkowego dochodzenia.
Trzynasta września 2001 r.rozprawy rozpoczęły się w Moskiewskim Sądzie Miejskim. Prokurator zażądał potępienia tej polityki przez dziewięć lat. Sąd uznał fakty grabieży środków publicznych w wysokości miliarda dwadzieścia dziewięć milionów rubli. W dniu 3 października 2001 r. Sąd skazał Valentina na okres dziewięciu lat pozbawienia wolności z konfiskatą działki i mieszkania. Został również pozbawiony rangi doradcy ds. Sprawiedliwości i możliwości zajmowania stanowisk w strukturze Ministerstwa Spraw Wewnętrznych przez trzy lata.
Po procesie
W dniu 28 listopada 2001 r. KowaliowValentin na konferencji prasowej ogłosił zamiar odwołania się do opinii publicznej i zażądał powrotu do "skandalu z kąpielą", co było pretekstem do tego, aby opuścić stanowisko Ministra Sprawiedliwości. Według niego, komisja śledcza Ministerstwa Spraw Wewnętrznych podjęła decyzję o wysłaniu materiałów wideo z "przygodami kąpielowymi" do prokuratury w celu wszczęcia postępowania karnego w sprawie naruszenia praw walentynek.
Podkreślił, że decyzja została wzmocnionaekspertyzy, potwierdzające, że w kasecie wideo pojawiły się oznaki edycji. Prokuratura ukryła te materiały, Kovalyov Valentin jest pewien. Polityk oskarżył zastępcę prokuratora Federacji Rosyjskiej V. Kołmogorowa o to.
