Doktryna Trumana
Doktryna Trumana, która położyła fundamenty pod strategięodstraszanie reżimu komunistycznego, opracowane przez kolejnych prezydentów USA podczas zimnej wojny. Jego głównym celem było przeciwdziałanie powszechnej ofensywie komunistów.
Po wojnie ZSRR zrobił wszystko, aby to zapewnićw Europie Środkowej i Południowo-Wschodniej doszło do władzy sił prowo-sowieckich, przede wszystkim partii komunistycznej. I w tym celu przyniósł Turcji roszczenia terytorialne, domagając się zmiany statusu cieśnin Morza Czarnego, w tym Dardaneli, gdzie Unia potrzebowała bazy morskiej.
W tym samym czasie w Grecji ruch partyzancki, kierowany przez komunistów, wzmógł się. Wspierała go granica Albanii, Bułgarii i Jugosławii, gdzie został już ustanowiony reżim komunistyczny.
Na spotkaniu w Londynie, gdzie ministrowie spotkali sięspraw zagranicznych wszystkich krajów, które były członkami Rady Bezpieczeństwa, Związek Radziecki zażądał przyznania mu prawa do protektoratu w stosunku do Libii, aby zapewnić jej obecność na Morzu Śródziemnym. Ta próba wykorzystania tej zbiorowej organizacji do poszerzenia władzy wywołała zaniepokojenie wśród krajów zachodnich.
Rozważano Komunistyczne Partie Włoch i Francjikraje największe siły, a w rządach innych państw byli komuniści. Po wycofaniu sił sojuszniczych USA ZSRR stał się dominującą siłą militarną w kontynentalnej Europie.
Wydaje się, że nic nie stoi na przeszkodzie w planach kierownictwa Związku Radzieckiego.
Jednak także nad oceanem martwili sięw Europie i szukał sposobów rozwiązania tego problemu. Amerykańska dyplomacja przejawiła się w polityce ostrego "powstrzymywania" powszechnej penetracji komunizmu. Według Waszyngtonu był to jedyny sposób na zapobieganie wojnie.
Program polityki zagranicznej Stanów Zjednoczonychzostał ogłoszony przez prezydenta kraju G. Trumana w przesłaniu na kongres na wiosnę 1947 r. Po zatwierdzeniu odpowiedniej ustawy, otrzymała moc prawną.
Doktryna Trumana, którą głosił w swojejprzemówienie, potępiło represje rządów komunistycznych. Prezydent w ostrym tonie wykazał niebezpieczeństwo, które pojawi się na świecie w wyniku ustanowienia takich systemów w niektórych krajach. W rezultacie Kongres otrzymał władzę, by pomóc pierwszej Turcji i Grecji, a następnie innym krajom zagrożonym "chorobą komunistyczną".
Doktryna Trumana przewidywała udzielenie Turcji i Grecji pomocy finansowej - czterysta milionów dolarów rzekomo w celu zwalczania "komunistycznego niebezpieczeństwa", które zagrażało tym krajom.
Taka dyplomacja ekonomiczna zakończyła się podpisaniem porozumień z rządami tych krajów w czerwcu-lipcu 1947 r.
Doktryna Trumana dążyła do jednego celu: ograniczać rozwój ruchu socjalistycznego i demokratycznego po II wojnie światowej, wywierając w ten sposób ciągły nacisk na Związek Radziecki i inne kraje obozu socjalistycznego.
Stany Zjednoczone przystąpiły do polityki wspierania każdegoreakcyjne siły i reżimy, a zatem doktryna Trumana stała się narzędziem imperialistycznej interwencji Waszyngtonu w wewnętrznej polityce krajów europejskich. Rezultatem była "zimna wojna" i międzynarodowa sytuacja zepchnięta do granic możliwości. Był to początek wielkoskalowej pomocy wojskowej dla "interesujących" krajów USA, tworzenia całych sieci baz wojskowych na ich terytoriach.
Doktryna Trumana została opracowana z aktywnąudział Alaina Dullesa, Loy Henderson, George'a Kennana i innych amerykańskich polityków i dyplomatów. W tym samym czasie Egard Wallace, były wiceprezydent USA, sojusznik Roosevelta, uznał to za szalony krok w kierunku wojny, która doprowadziłaby do głębokiego międzynarodowego kryzysu.
