Kryzys dynastyczny lub kiedy trony są puste

System monarchiczny polerowany od wiekówDziedzictwo władzy jest, jak się wydaje, solidne i niezawodne. "Namaszczony przez Boga", jeśli nikt nie udaje, że zajmuje jego miejsce, nie ma się czym martwić - nie grożą mu skandaliczne rezygnacje, impeachment i inne kłopoty (w przeciwieństwie do wybranego szefa rządu lub państwa).

Poznaj siebie, siedź na tronie do końca wieku, ijeśli się znudzisz - przekazałeś spadkobiercom monarchy wraz z regalią i cieszycie się zasłużonym odpoczynkiem! W większości przypadków tak właśnie się dzieje (bardzo niedawnym przykładem jest "rezygnacja" królowej Holandii), ale jest coś, co nazywa się "kryzysem dynastycznym", a to zjawisko może podcięcie korzenia najpotężniejszej i najbardziej wpływowej monarchii ... Czym jest ten atak? , dlaczego takie wyrażenie przypomina rozczarowującą diagnozę medyczną?

Kryzys dynastyczny jest w dużym skróciebrak następcy. Ten sam następca tronu, który stał się pełnoprawnym królem (królem, cesarzem, sułtanem itp.), Nie pozwoli na stłumienie dynastii monarchy, do której on sam należy. Ale powody, dla których ten płynny przekaz mocy może się nie zdarzyć, bardzo wiele, tylko jeden w każdym przypadku pozostaje niezmienny - ta sytuacja zawsze powoduje chaos i zamieszanie, aw niektórych przypadkach kwestionuje samo istnienie stanu nagle pozostawionego bez najwyższego panowie.

Jako na przykład, będzie przeznaczenie imperiumAleksander Wielki, gdyby ten macedoński król, który stał się władcą wielu ziem i narodów, zajął się następcą przed śmiercią w drodze powrotnej z Indii? Ale nagle Aleksander zmarł, a jego imperium rozpadło się na kilka wrogich królestw, które z kolei również nie trwały długo. Tak więc dwie dynastie zostały natychmiast przerwane: skromny Macedończyk, którego koronę odziedziczył Aleksander, i którego założycielem stał się; zakończyli to.

A oto przykład tego, jak pogrążył się kryzys dynastycznyw zamieszaniu kolejne imperium - brytyjskie. W 1936 r. Król Edward VIII wszedł na tron zgodnie ze wszystkimi zasadami, ale panował przez krótki czas, około 10 miesięcy, a następnie odrzucił postanowienie monarchy na rzecz swojego młodszego brata (ojca obecnej królowej Elżbiety). Było to poprzedzone wielkim skandalem, ponieważ przyczyną wszystkiego była kobieta - nie tylko to, cudzoziemiec, a więc także rozwiedziony. Co za grozę dla rodzaju, stara Anglia! Edward nie mógł się z nią ożenić w stopniu króla, ale nie chciał jej zostawić, będąc dżentelmenem, wolałby rozstać się z tronem.

Definicja kryzysu jako "wrodzonachoroba, "jako nieunikniony czynnik ryzyka tkwiący w samym systemie monarchicznym, znajduje potwierdzenie nie tylko w faktach historycznych, ale także w kulturze - od bajek i legend po obrazy artystów i dramaturgów. niespodziewane sceny - zarówno tragiczne, jak i prawdziwie komediowe.