Partia Socjalistyczno-Rewolucyjna jest członkiem Partii Rewolucyjnej Socjalistycznej

Eser jest członkiem partiiSocjalistyczni Rewolucjoniści, który powstał w 1902 roku. Składał się z kilku grup podziemnych, w tym byłych członków narodowej Woli, który został pokonany w 1881 roku.

Działania

Podczas rewolucji 1905-1907, SRzaangażowany w terror, broniący interesów drobnej burżuazji. W tym czasie popełnili 263 poważne ataki terrorystyczne, które doprowadziły do ​​śmierci wielu osób. Tylko od urzędników zostało rannych 7 generałów, 2 ministrów i 33 gubernatorów. W tym okresie partia liczyła około 63 000 osób, a ogólna liczba socjaldemokratów wynosiła około 150 000 osób.

Widoki

Od samego początku pojawienia się ich politycznegoPrądy uważały, że Rosja bardzo różni się od Europy Zachodniej. W konsekwencji ich wizja zmian i bezpośrednia droga do socjalizmu różniła się od tego, co działo się na zachodzie. Typowy Rewolucjonista Społeczny jest rewolucjonistą, którego poglądy w dużej mierze zapożyczono od narodników, bezpośrednich poprzedników ruchu. Jednak historia pokazała im, że idee społeczne, które leżą u podstaw programu partyjnego, absolutnie nie nadają się do podjęcia właściwej decyzji w okresie rewolucyjnej katastrofy. Ta świadomość doprowadziła do tego, że w okresie od lutego do października 1917 r. Przedstawiciele ruchu odeszli od swoich głównych postanowień programowych i postanowili zostać sojusznikami sił liberalno-burżuazyjnych.

1917

Wkrótce po rewolucji lutowej członkowie partiipostanowili zgodzić się z polityczną linią mieńszewików, w tym okresie grupa, która była znana jako "lewicowi rewolucjoniści", oddzieliła się. To, według rewolucjonistów, oznaczało: popierają ideę, że Rosja i jej rząd nie są jeszcze gotowi na poważną rewolucję socjalistyczną. To znaczy, ich głównym celem było wzmocnienie burżuazyjnego Rządu Tymczasowego.

Doprowadziło to do faktu, że przedstawiciele partiiStały się one częścią systemu rządowego. Znalazło to odzwierciedlenie w fakcie, że eserowcy zaczął wspierać decyzję o kontynuowaniu wojny, która z kolei wpływa kwestia ziemi, który pozostał nierozwiązany do końca konfrontacji, czyli do momentu, gdy żołnierze wrócili z frontu. W tym okresie bolszewicy, przeciwnie, zdecydował się zawierać podstawowe widoki na eserowców w swoim programie politycznym.

The Bolshevik VS Eser

Fakt ten jednak nie zmienia faktu, żePartie różniły się radykalnie od siebie, ponieważ bolszewicy mieli bardziej nowatorskie poglądy. Właśnie dlatego byli w stanie opanować nowy obraz świata, który rozwinął się podczas ostatnich wydarzeń. Bolszewicy nie zamierzali przestrzegać dogmatów marksizmu i udało im się stać częścią narodu, który odpowiednio reprezentował swoje interesy.

Bolszewicy odnieśli sukcesProgram rewolucyjny jest o wiele bardziej organiczny niż ideologiczne następcy narodników - prawicowych rewolucjonistów socjalistycznych - mogli zrobić. Wynikało to z faktu, że marksiści uświadomili sobie rewolucję omijającą etap rozwoju kapitalistycznego. Potem rewolucjoniści socjalistyczni postanowili nie brać tak aktywnego udziału w polityce i nie uznawać politycznej władzy mieńszewików.

Wkrótce ludzie odwrócili się od tych, którzy nosili dumnychtytuł "SR". Było to spowodowane defensywnym przebiegiem imprezy. Jego przedstawiciele opowiadali się za kontynuacją wojny i wsparli burżuazję, która w żaden sposób nie podniosła ich autorytetu w oczach ludzi.

Partia Socjalistycznych Rewolucjonistów była ważnaetap rozwoju ruchu rewolucyjnego w Rosji. Bez niej rewolucja byłaby bardziej problematyczna i mogłaby prowadzić do zupełnie innych konsekwencji, co niewątpliwie wpłynęłoby na obecny stan rzeczy i rolę Rosji na międzynarodowej arenie politycznej.