AS Puszkin, "Na wzgórzach Gruzji": analiza wiersza

A.S. Puszkin napisał "Na wzgórzach Gruzji" latem 1829 roku. Jest to jeden z wierszy dedykowanych jego żonie Natalii Gonczarowej. Praca jest wypełniona smutkiem i nadzieją na świetlaną przyszłość w tym samym czasie, ponieważ została napisana po nieudanym dopasowaniu poety. Jego przyszła żona Aleksander Siergiejewicz spotkał się na jednej z piłek, a ona wygrała go tylko jednym spojrzeniem. Puszkin rozumiał, że można mu odmówić, więc propozycja małżeństwa została wysłana do rodziców oblubienicy wraz ze swoim przyjacielem Fiodorem Tołstojem - Amerykaninem. W odpowiedzi otrzymał odmowę, uzasadnioną przez młodość dziewczyny.

Potem udał się Aleksander SiergiejewiczKaukaz. Tam napisał swoją słynną pracę "Na wzgórzach Gruzji" Puszkina. Analiza wersetu pozwala nam odkryć prawdziwe uczucia autora, który chciał zapomnieć o sobie po nieudanej próbie swatania i poszedł do wojska. Przyjaciele poety nie chcieli narażać swojego życia na niebezpieczeństwo, więc namówili go, aby został w Tbilisi. Aleksander Siergiejewicz był gotów porzucić ideę małżeństwa, ale wciąż uczucia dla Natalii Gonczarowej zdobywają zdrowy rozsądek.

To na Kaukazie Puszkin napisał "Na wzgórzachGruzja ". Wiersz zaczyna się od bohatera stojącego na brzegu rzeki Aragva, ale jego myśli znajdują się w odległej Moskwie, gdzie pozostaje piękna panna młoda. Poeta przyznaje, że jest "smutny i łatwy", takie uczucia można tłumaczyć odrzuceniem rodziców dziewczynki i przekonaniem autora, że ​​osiągnie swój cel i poślubi Natalię. Separacja Aleksander Siergiejewicz postrzega jako tymczasowe okoliczności i trudności, które po prostu trzeba poczekać.

Wiersz Puszkina "Na wzgórzach Gruzji" jest przesiąknięty wiarąświetlana przyszłość. Poeta doskonale rozumie, że odmówiono mu nie tylko dlatego, że jego narzeczona jest zbyt młoda, by się ożenić. Jej rodzice chcieli dla niej lepszej imprezy, lepszego współmałżonka, a materialny stan Aleksandra Siergiejewicza w owym czasie pozostawiał wiele do życzenia. Odwiedził drogie zakłady alkoholowe, był znany jako hazardzista, więc praktycznie wszystkie jego pensje zostały obniżone do kart. Ale kiedy Puszkin napisał "Na wzgórzach Gruzji", jego myśli były dalekie od codziennych zmartwień, tylko wylał swoje uczucia na kartce papieru.

Poeta nie dba o to, że onnie zna dobrze Natalii Gonczarowej, a podczas spotkania wymieniali tylko kilka drobnych fraz. Nie przeszkadza mu to, że młoda dziewczyna prawdopodobnie nie ma dla niego żadnych uczuć. Alexander Sergeevich jest przekonany, że jego miłość wystarczy, aby stworzyć silną i szczęśliwą rodzinę. W swoich przeczuciach Puszkin nie był zwiedziony. Na wzgórzach Gruzji jego los został praktycznie zrealizowany, ponieważ na Kaukazie postanowił w końcu połączyć swój los z Gonczarową.

Na uwagę zasługuje fakt, że po ślubiejego wybrany Aleksander Siergiejewicz nie dał jej ani jednego wiersza. Być może wynika to z faktu, że Natalia nie zdołała go pokochać. Szanowała i ceniła męża, ale go nie rozumiała. Piękno Gonczarowej zachwycało wielu mężczyzn, którzy wzbudzali w Puszkinie ataki niekontrolowanej zazdrości, ale dla jego przyjaciół zawsze pisał, że jest niezmiernie szczęśliwy w małżeństwie i wdzięczny losowi za sprowadzenie go do Natalii.