Jack Dempsey, boxer: biografia, kariera sportowa

Współczesne życie charakteryzuje sięszybkość i coraz większe oddzielenie od przeszłości. Dziś mistrzowie ostatnich lat odeszli od nas na tyle, że czasami wydaje się, że w ogóle nie byli. W szczególności dotyczy to sportowców, którzy przemawiali o świcie w XX wieku. Ale, jak wiadomo, historii nie można zapomnieć, ponieważ wszyscy jesteśmy trochę z przeszłości. Artykuł dotyczy człowieka o nazwisku Jack Dempsey, który nadal należy do kohorty najlepszych bokserów.

Krótka notka biograficzna

Ten wspaniały sportowiec urodził się 24 czerwca 1895 rokuw amerykańskim mieście Nowy Jork (według innych źródeł miejscem urodzenia jest miasto Manassa w Kolorado). W ringu bokserskim nosił przydomek "kości many". Wysokość myśliwca wynosiła 186 centymetrów, a zasięg ramion wynosił 196 cm, aw trakcie swojej kariery prowadził 83 pojedynki, z których 62 wygrało. Zmarł 31 maja 1983 r.

Poprzednik Tysona

Niewielu wie, że będzie to bardziej poprawnePorównanie Mike'a Tysona nie dotyczy Sonny'ego Listona, który bardziej przypomina Iron w swojej mentalności, a mianowicie Dempseya. Jack i Mike mają podobny sposób walki, więc to Jack Dempsey jest uważany za prawdziwego odpowiednika Tysona jako boksera.

Odbiór koronny

Nasz bohater był na swój sposób wyjątkową osobąbardzo dużo. W okresie jego życia ludzie, jak mówią, stawali się i byli pod wieloma względami wynalazcami. Więc ten legendarny bokser również nie odstąpił i nie wymyślił, a także aktywnie wykorzystał technikę, która później stała się znana jako "Dempsey the Sun". Istota tego technicznego działania jest następująca: Jack zanurkował pod bocznym uderzeniem przeciwnika, wykonał zwód na zewnątrz i zadał mu cios w głowę. W tym przypadku po nurkowaniu często następował dodatkowy cios w ciało. Ta kombinacja jest aktywnie wykorzystywana w boksie do dnia dzisiejszego.

Początek boksu

Jack Dempsey pochodził z najbiedniejszychpopulacja. Do wieku dziewiętnastu lat pracował w kopalniach, aż w 1914 roku otrzymał ofertę do wykonania w ringu bokserskim. Zgodził się bez wahania, przyjmując pseudonim Kid Black.

Od razu było jasne, że facet miał nie tylko wielką siłę fizyczną, ale także wybuchowy temperament, wytrwałość. Taką mieszankę dostarczała mu jego krew, w której mieszali Irlandczycy i Indianie.

Przy każdej walce bokser zyskiwał na popularności, dlatego doszedł do wniosku, że na ringu będzie żył łatwiej niż w kopalniach.

Wycieczka na górę

W latach 1915-1916 Jack Dempsey miał 29 walk, w których przegrał tylko dwa razy. Młody talent stał się jeszcze silniejszy i odważniejszy, a także zwiększył jego zwinność i szybkość.

W lipcu 1918 r. Doszło do bitwy między Dempseyem iówczesny pretendent do tytułu światowego Fred Fulton. Początkowo ta walka została zaplanowana dla Fultona jako rozgrzewka, zdolna do dalszego podnoszenia swojej władzy przed walką o mistrzostwo. Sam Fred był bardzo dużym facetem: o wysokości 190,5 cm ważył 118 kg. Wydawałoby się, że musiał ułożyć Dempseya jedną ręką. Ale ...

Wynik walki zaszokował publiczność, ponieważJack Dempsey jest bokserem, który nie wyróżniał się wcześniej, pokonał Fultona w 23 sekundy. Wielu obserwatorów i ekspertów uznało to za wypadek, ale kolejna gra nokautowa z Dempsey dowiodła, że ​​naprawdę zasłużył na walkę o tytuł.

Walka z mistrzem

4 lipca 1919 r. Na placu pierścienia Dempsey, będąc w statusie skarżącego, spotkał się z mistrzem Jess Willard. Posiadacz tytułu był o 26 kg cięższy i 11 cm wyższy niż jego przeciwnik.

W rezultacie Jack skutecznie wyeliminował Jess w trzeciej rundzie iw końcu zdołał rozwiać wszystkie publiczne wątpliwości co do swojej wartości jako boksera.

Po zdobyciu tytułu, Jack bronił go pięć razy. Zbierania gotówki z każdej z tych walk przekroczyły milion dolarów - niespotykana ilość pieniędzy w tym czasie.

Pierwsza obrona tytułu miała miejsce w walce z Billy Miske, którego Dempsey odpadł w trzeciej rundzie.

Kolejną wyjątkową walkę Jack można uznać za jegokonfrontacja z Francuzem Georges Charpentier. 90 000 ludzi zebrało się, aby zobaczyć swój pojedynek. Ale w czwartej rundzie były pilot z Francji znalazł się w najgłębszym nokautowaniu. Ta walka została zbudowana na zasadzie kontrastu, ponieważ Dempsey zawsze był uważany za zły i odbiegający od normy, podczas gdy Francuz był bohaterem II wojny światowej i ulubieńcem wielu kobiet i publiczności.

Ostatnią skuteczną obroną pasa dla Jacka była walka z argentyńskim Luis Angel Firpo. Ich walka nie trwała długo, a pretendent poszedł do domu bez pożądanego tytułu, a nawet znokautowany.

Strata pasa dla Dempsey przyszła na pojedynek zGene Tunney, którego Jack stracił 23 września 1926 r. Podarował mu się w rewanżu w 1927 roku, po czym nasz bohater opuścił zawodowy pierścień, pozostawiając jedynie pole w meczach demonstracyjnych.

Życie po sporcie

Po ukończeniu pokazów bokserskich Jack stał się dość udanym biznesmenem i otworzył swoją restaurację w Nowym Jorku, gdzie często organizował spotkania i przyjęcia dla znanych weteranów boksu.

Podczas drugiej wojny światowej Dempsey był w szeregachUS Coast Guard i był odpowiedzialny za fizyczne szkolenie żołnierzy. Lubił też wchodzić na ring już jako sędzia, obsługując mecze bokserskie. W 1954 roku Jack został wprowadzony do Bokserskiej Hall of Fame.

Również Jack Dempsey, którego książka z jegoNajbardziej szczegółowa biografia została opublikowana w 1977 roku, daleko od nas pod tytułem "Autobiografia Jacka Dempseya", prawie do ostatnich dni życia zachowała doskonałą, można nawet powiedzieć doskonałą, fizyczną formę. Wyraźne potwierdzenie tego może mieć miejsce, gdy jego młoda żona podczas spaceru razem dwóch młodych chłopaków wyrwane z rąk torebce. Jack nie stracił głowy i pobiegł za nimi w pościg. W rezultacie nie tylko dogonił ich, ale także ukarał ich fizycznie. Tak, zrobił to tak umiejętnie i umiejętnie, że ci nieudani rabusie sami zwrócili się o ochronę do policji, która nie zdążyła na czas wydarzeń, które miały miejsce na ich oczach. Ten incydent miał miejsce w 1977 roku, w tym czasie Dempsey miał już 82 lata.

Również miłośnicy boksu i sztuk walki w razie potrzebymoże znaleźć inną książkę, którą napisał Jack Dempsey "Wybuchowe ciosy i agresywna obrona". W nim autor zwrócił szczególną uwagę na niuanse walki wręcz, wymiany w połowie dystansu, charakterystykę walki ulicznej, sformułowanie bezpośredniego uderzenia.