Ustawa o ochronie konkurencji
W tej chwili na terytorium większościkraje rozwinięte mają gospodarkę rynkową. Głównym warunkiem zapewnienia jego skutecznego funkcjonowania jest swoboda konkurencji. To zadanie jest rozwiązywane na poziomie państwowym.
Konkurencja to rywalizacja między aktorami,co wyklucza możliwość, że jeden z nich jednostronnie wpłynie na warunki handlu na odpowiednim poziomie rynku.
Aby organizacje mogły uzyskać niezbędnemożliwości ich funkcjonowania, ich prawa i obowiązki są określone w dokumentach prawnych. Ustawa o ochronie konkurencji koncentruje się na zapobieganiu działaniom monopolistycznym. Ponadto zawiera klauzule, które zapobiegają nieuczciwej konkurencji i przeciwdziałają konkurencji między organizacjami ze strony rządu i rządu.
Obszar gospodarczydziałalność jest ściśle regulowana przez prawo. Najważniejszym i podstawowym dokumentem prawnym jest federalna ustawa o ochronie konkurencji. Ścisła konkurencja między podmiotami jest również dyskutowana w ustawie o spółkach akcyjnych, o przedsiębiorczości.
Ustawa o ochronie konkurencji obejmuje 10rozdziały, które są podzielone na 54 artykuły. Spróbujmy rozważyć główne punkty tego dokumentu prawnego. W pierwszym rozdziale przedstawiono ogólne przepisy prawa. Oznacza to, że zawiera podstawowe pojęcia (na przykład "organizacja finansowa", "towary" i wiele więcej), definicję celu i przedmiotu prawa. Pierwszy rozdział określa także spójność działań organizacji i podmiotów gospodarczych.
Ustawa o ochronie konkurencji obejmuje drugąrozdział mający na celu uregulowanie nieuczciwej konkurencji i działalności monopolistycznej. W szczególności zawiera artykuły, które wykluczają możliwość nadużywania pozycji dominującej. Również drugi rozdział ustawy reguluje dopuszczalność "pionowych" transakcji i umów.
Trzeci rozdział zawiera zakaz ograniczaniazdrowa konkurencja ze strony władz wykonawczych, a także samorządów lokalnych. Określa również wymagania antymonopolowe dotyczące wniosku o wycenę produktów, a także o licytację. Trzeci rozdział reguluje osobliwości zawierania transakcji i umów z różnymi organizacjami finansowymi.
Piąty rozdział zawiera ograniczenia prawnepreferencje gminne i stanowe. Rozdział szósty reguluje uprawnienia i funkcje organów antymonopolowych. Siódmy rozdział wskazuje na obowiązkowy wpływ państwa na koncentrację gospodarczą, jaka powstaje w obszarze ochrony rywalizacji między podmiotami.
Ustawa o ochronie konkurencji obejmujeósmy rozdział, który jest najważniejszy w tym dokumencie prawnym. Ustala obowiązkowe egzekwowanie zamówień i decyzji organów antymonopolowych. Również w rozdziale określono odpowiedzialność za naruszenie punktów rozpatrywanego dokumentu prawnego oraz warunek obowiązkowego podziału organizacji.
W rozdziale dziewiątym podano procedurę rozpatrywaniasprawy obejmujące pełne lub częściowe naruszenie prawa antymonopolowego. Dziesiąty rozdział dokumentu prawnego zawiera ostateczne przepisy prawa. Reguluje również czas wejścia w życie danego dokumentu.
Podsumujmy. Ustawa 135 federalnej ustawy o ochronie konkurencji ma na celu przede wszystkim zapobieganie monopolistycznej działalności organizacji. Jej szefowie regulują również warunki konkurencji między podmiotami gospodarczymi. W gospodarce rynkowej ten dokument prawny jest bardzo ważny i znaczący.
